adj.

adorned by God, or with the grace of God.

adj.

ՅԱտուածոյ կամ աստուածով զարդարեալ, շքեղացեալ, պատուեալ. եւ Աստուածարեալ. աստուածազան. աստուածավայել.

Ծնաւ աննա զաստուածազարդն Մարիամ. (Ճ. ՟Ժ.։)

Աստուածազարդ քահանայից, եւ սրբասէր պաշտօնէից. (Աստուածազարդ. ՟Ժ՟Բ։)

Աստուածազարդ. (Շ. յիշ. առակ.։)

Աստուածազարդ գլուխ. (Շար.։)

Մարգարէին աստուածազարդ. (Շ. յիշ. առակ.։)

Աստուածազարդ ազինք գնդից. (Նար. առաք.։)

Ամենայն աստուածազարդիցն լուսափայլութիւնք. (Երզն. լուս.։)

Աստուածազարդ փայտ. (Անյաղթ բարձր.։)

Թեւս աստուածազարդ պատրաստեցսէ առ ի վերացուցանել ի բարձրութիւնս երկնից. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Աստուածազարդեալ

Voir tout